از نوجوانی علاقه خاصی به نوشتن، گوش دادن به محیط و توجه به احساسات بقیه داشتم. دنبال کوچکترین جرقه در تخیلاتم بودم که آنها را تبدیل به شعر و نوشته‌هایی به زبان مادری کنم و برای خودم بخوانم. از افتادن برگ‌های خشک در هوای پاییزی گرفته تا جاری شدن اشک روی گونه‌های دختری تنها، همه‌چیز برایم جالب و شوق‌آور بود و ارزش نوشتن داشت. زندگی اما به سرعت همه‌چیز را دگرگون کرد و نویسندگی و قدرت تصور را برای مدت‌ طولانی از دست من گرفت. بعد از سالها میخواهم دوباره تلاش بکنم. لذت و شوق نوشتن و گرفتن قلم در دست را دوباره حس میکنم و میدانم که برای من، راهی برای فرار از زندگیِ قدیمی و تکراری‌ست.تلاش‌ من به عنوان مادر و همسر و نویسنده‌ی تازه‌کار، بهتر شدن است. امیدوارم شما هم از خواندن یادداشتها و داستان‌ها لذت ببرید.